VetVoerBoeitNiet.Dat is natuurlijk geen representatieve naam voor een sportschooltje, maar dekt de lading dik, dacht ik toen ik weer het gekrijs van Eucalypta hoorde die haar gebak minnende klanten aan het aansporen was.
‘Nog 3 keer hoppe hoppe hoppe en we gaan aan de moorkoppen.’
Geef het toch op, dacht ik terwijl ik het troosteloze spulletje bekeek die in kledij rondliep wat al jaren niet meer paste, waarschijnlijk veel te heet gewassen.
Het gekreun zwol aan en hoofden stonden op ontploffen.
‘Nog 2 keer tjoppe tjoppe en we gaan aan de vetste frikadellen lady’s.’
Lady’s? nee dat ziet er in mijn ogen toch heel wat vriendelijker uit dacht ik bij mijzelf.
Terwijl het mos op mijn dakpannen los liet, zag ik de kat van de buren verschrikt met de staart tussen zijn benen wegvluchten.
‘Nog 1 keer floppe meiden en we gaan aan de Hema worsten.’ schreeuwde de akela zo hard dat de zon angstig achter de wolken verdween.
Ik moest denken aan die kreunbeer Monica Seles die jarenlang het center court teisterde met haar gekrijs, en daarmee veel sympathie op voorhand had verloren. Maar met terugwerkende kracht moet ik toegeven dat zij eigenlijk best wel mee viel als ik dit wanstaltige zooitje zo bekijk.
Eerlijk gezegd vind ik het wel vermakelijk al dat gehots en geklots wat geen zoden aan de dijk zet. De wet van Newton kan je nu eenmaal niet voor de gek houden, jezelf wel.