Wat is er nou lekkerder om met je viervoeter door de natuur te struinen na een dag van stoffige arbeid? Niks toch zeker.
Ik mag dan ook graag lopen in het stuk natuur tussen mijn werk en huis. Even de kop leeg voor je thuis komt, zodat je je vrouw niet hoeft te vervellen met allerhande geneuzel en goed gemutst thuis komt.
Na de auto geparkeerd hebbende, Diesel zijn stok gegeven, kan de tocht beginnen.
Er moeten wel wat hindernissen genomen worden want de zwartwerkende klussebus en de natuurvriendelijke hovenier dumpen hier met grote regelmaat hun overtollige materiaal.
Eenmaal daar voorbij kan het genieten beginnen. Althans, voor het oog, het oor komt wat minder aan zijn trekken of je moet van continue tyfus herrie houden.
De vliegtuigen houden je wel wakker en het razende verkeer op de drie merenweg belet dat je geen vogeltje hoort zingen.
Nu trof ik het afgelopen zaterdag al helemaal niet, want het jaarlijkse vrachtwagens met kwijllebabbels kwam voorbij.
Ik schat zo’n honderd vrachtwagens met lieverds op de passagier stoel kwam luid toeterend voorbij gekropen.
Vanaf het eerste toetertje tot aan de laatste duurde ruim een uur.
En ik verlangde naar een onbewoond eiland. Red mij niet.
Het klinkt misschien wat vreemd uit de mond van een rock drummer, maar ik ben gek op rust.
Ik hou van stilte, ben verzot op een oorverdovend niets.
Ineens moest ik aan die keer denken dat ik voor het eerst bij mijn kersverse vriendin bleef slapen, zo’n 15 jaar terug.
Zij woonde pal naast de ingang van Ursula, en verzamel dorp voor andere mensen.
En precies die eerste ochtend vertrok daar vandaan ook zo’n stoet met raamlikkers die driftig aan het touwtje van de toeter trokken of hun leven er vanaf hing.
Waar ik op een orale ontwaking had gehoopt, werd ik brut uit mijn slaap getoeterd.
Ik deed de luxaflex omhoog om te zien welks grote ramp er zich voltrok in het kleine dorpje, en of ik nog op tijd was de dans te ontspringen of dat dit mijn eerste tevens laatste nacht met deze dame was, die overigens gewoon door sliep.
Wat ik zag waren vrachtwagens met vrijwillige chauffeurs, althans, ik hoopte dat er bij het inchecken geen foutjes gemaakt werden.
En gasten in allerlei gradaties met een smile van oor tot oor hun mooiste dag van hun leven beleven. Ik werd er stil van en voor een moment dacht ik even niet aan seks, wat best bijzonder was, zeker in die tijd.
En nu stond ik hier het zelfde tafereel weer te aanschouwen, hoeveel van die zelfde jongens of meisjes zouden er voor de zoveelste keer meerijden? Hoeveel nooit niet meer?
Ondanks de herrie werd het stil in mijn hoofd.
En ik dacht, wat kan herrie toch mooi zijn.
Kom maar jongens, toeter de wereld maar wakker. Toeter al die zevenzeikers maar gek.
Toeter zoals je nog nooit hebt getoeterd, en blijf het vooral net zolang doen als dat het je gegund is.
Dan toeter ik jullie terug met een grote groet.
Dagggggggggggggg lieverds.