Ik hoorde gisteravond het tenenkrommende, uiterst verwerpelijke nummer Toppertje weer eens op de radio voorbij komen. U weet wel: Doe mij een toppertje en een breezer ananas. Nadat ik de wijn had uitgespuugd over Trix die net haar yoga oefeningen aan het doen was voor de buitenhaard, want dan kon het naakt. Trixie houd niet van kledij, en ik kijk er zo graag naar. Schoot ik in een onbedaarlijke lach.
Ik moest denken aan de tijd dat ik nog drummer bij de Hucksters was en we een optreden hadden in een of andere feesttent. PA en licht, de hele geite bende stond klaar voor de sound check. Onze kersverse toetsenist Eric B zet dit stukje walgelijke hollands-talige prut met een stalen gezicht in. Hans en ik haakte meteen in met het koortje, en een loepzuiver drie stemmig gouden keeltjes koor was het gevolg. Bloed serieus werkte wij de sound check verder af met dit trieste nummer. Ons eigen rock n roll imago om zeep helpende. Na afloop bij de koffie werd voorzichtig gevraagd of dit ons repertoire was, en daarbij keek men al bij voorbaat bedenkelijk.
Ja, riepen wij vrolijk in koor.
De verbouwereerde smoelwerken waar wij toen tegen aan keken was gewoon weg onbetaalbaar.
Leuk, kan ik dan nu weer door met mijn yoga Sjek?
Ja is goed schat, gooi ik er nog een blokje hout op.
En schenk mij is een breezer ananas in ouwe topper van me.
Tuurlijk hoogheid,verder nog wensen?
Nha, doe er ook nog maar een dubbele whisky bij.