Ik was nog zo van plan om mij deze zomer nergens, maar dan ook nergens druk over te maken.
Maar toen bereikte mij het weeralarm Laura.
Wat ben ik blij dat ik alleen zoons heb zeg.
En al ver buiten de pubertijd. Ik weet nog goed dat de jongste er in zijn eentje op uittrok om op twaalfjarige leeftijd door Afghanistan te fietsen. Na zes maanden kwam die terug met een baard.
In de tussentijd ging de oudste kano varen op de Nijl.
Tegen de stroom in uiteraard, want dat doe je als je dertien bent.
Zelf ben ik op veertienjarige leeftijd van Calais naar Dover gezwommen, onder water. Ik rookte toen nog niet zo veel, dus dat ging net.
Zo doen de Mullers dat, niet zeuren maar gaan.
Maar tegenwoordig moet die enge club van de Kinderbescherming zich er mee bemoeien, dat debiele clubje wat altijd te laat is, en de vinger naar andere wijst als er weer een kind mishandeld het graf in zakt.
In Kenia ben je op je dertiende allang moeder.
In Sierra Leone ben je kindsoldaat.
Zouden ze allemaal lid zijn van WarChild bij de kinderbescherming?
Nee, en om de grote rotzooi in hun eigen kut organisatie te verbloemen, gaan ze zich druk maken om een klomp met een zeiltje.
De club die zogenaamd begaan moet zijn met het lot van onze kinderen. Kinderhaters zijn het. Vroeger zelf veel gepest op school, en een kut jeugd gehad.
En nu vastgeroest in een afschuwelijk huwelijk.
Zelf kunnen ze geen kinderen krijgen omdat ze het juiste gatje niet kunnen vinden, en dat gaat zich dan bemoeien met aardse zaken en jeugd dromen.
Hebt u ooit wel eens iets, al is het maar heel klein, iets positiefs gehoord over de walgelijke club der Kinderbeschermers? Nou ik niet.
Sail away sweet sister
Sail across the sea
Maybe you find somebody
Who loves you half as much as me
My heart is always with you
No matter what you do
Sail away sweet sister
Always be in love with you.