Het leven is net een neus, je moet eruit halen wat erin zit.

Je zult maar 43 jaar zijn, en er uitzien of je 33 bent.
Een bos met rode krullen, die schittert in het late zonlicht.
Staand op je veranda met een koude pils in je hand, omringd door mensen waarvan je houdt.
De zon zakt, de koelkast gevuld.
Als een havenmeesteres kijk je tevreden over het eiland, en overziet het zooitje ongeregeld wat heel erg zijn best doet om de drankvoorraad teniet te doen.
Je kunt het niet nalaten om ff tussen die twee kerels te gaan staan. ‘Even kijken hoe dat voelt hoor.’
Tja, er moet altijd wat te dromen blijven hé.
Weer een mooie dag, in een toch al mooi leven.
Het leven is niet perfect, maar we komen toch aardig in de buurt denk je met een brede glimlach.
En dit is nog maar het begin.
Het begin van wat?
Nog meer zon en water, drank en vette seks?
JAAAAAAAAAaaaaaaa.
Maar dan in het kwadraat.