Gleditsia.

Door gebrek aan kennis mijnerzijds was de blauweregen niet geworden waar ik op gehoopt had. Slechts 2 bloemen waar alleen mijn buurman plezier van had. Voor de rest was het maar een irritant geval, met zijn voelsprieten zich overal aan vastklampend, gelijk een inktvis.
Leuk geprobeerd, dacht ik bij mijzelf, maar nu opgerot met dat woeker ding, geen DSB planten in mijn tuin.
Een gapend gat tussen de rode beuk, en de Bertula Nada was het resultaat.
Nou is dat meestal het geval dat, als je een DSB plantje weghaalt, er een gapend gat over blijft, dus opvulling was een eerste vereiste.
Bij de plaatselijke bomenboer was de keuze reuze.
Je kunt het zo gek niet verzinnen of zij hebben hem.
Het moest iets van geel worden, slank en hoog. Dat zou mooi staan tussen het rood en het groen.
Mijn oog viel op een prachtige Goudiep, precies wat ik zocht. Maar amper 1 pad verder kreeg ik een visioen.
Het moest iets met betekenis worden. en zonder er bij na te denken stond ik pal voor een rijtje schitterende gele boompjes.
Ik bekijk het label en zie tot mijn grote vreugde dat de grote god Habakukie mij weer eens naar het juiste pad heeft geleid.
Wat een pracht exemplaar, maar het mooist van alles is wel zijn naam.
Valse Christusdoorn.
Al was het de lelijkste boom op aarde, deze boom moest in mijn tuin, dat snapt u zelf ook wel.
De kardinaalsmuts, heel leuk, maar die komt er bij mij niet in. Geen monnikenkruid of nonnenkapje.
St,-Janskruid, dacht het niet. Zelfs de Brave hendrik en de Maagdenpalm weer ik uit mijn tuin.
Over de Guichelheil maar te zwijgen.
Maar de Valse Christusdoorn krijgt een ere plek in mijn tuin, en ik zal hem vertroetelen met alles wat hij nodig heeft.
Nu ben ik nog naarstig op zoek naar een Gluiperige Pauspalm, en het Bruine Bisschop Hangovertje.
Beide soorten niet te koop volgens de bomenboer.
Schijnt onkruid te wezen.