Wat een gezeik over een plascontract in het onverzorgingshuis te HELlevoetssluis, of dat dat de enige misstand is waar van Rijn ineens quasi verontwaardigt over is. Om de werkdruk te verlagen word de blaasdruk bij de oudjes opgevoerd tot ze een beetje zuur uit hun mond beginnen te ruiken. Nou en, pepermuntje er in een klaar. Dan vind ik het schijtvignet toch van andere orde. Als je niet in bezit bent van een met je laatste AOW centjes aangeschafte schijtvignet in huize wasikmaardood, krijg je enkel zoutloze brokken te vreten waar mijn hond nog zijn kop voor omdraait. De Norit pil is van het huis. Hachee en bruinebonensoep zijn enkel nog woorden uit een grijs verleden, het gaf teveel druk.
Eens per half jaar is er nog tijd voor een mastru-uurtje want anders zou de druk weleens te hoog kunnen worden, maar bij diegenen die het niet redden binnen het uur word pardoes de kwaklap weer afgepakt. Rukcontract of niet, het is niet oprekbaar.
Met het schaamrood loopt het verplegend personeel door de zure gangen van het huis der verderf. Zij hadden het ook graag anders gezien maar de manager kan nou eenmaal niet zonder die dikke lease bak, daarbij, het staat in zijn contract.
Hoe staat het met dat contract van die van Rijn eigenlijk? Hoe vaak plast hij eigenlijk met zijn volgevreten pens? Vast meer dan 3 x per dag.
Ik verbaas mij steeds minder maar schaam mij des te dieper. Dat ik in zo’n welvarend en beschaafd land woon. Waar geld en problemen in de hoogte worden weggewuifd met een air van heb ik jou daar. En we onze eigen oudjes schaamteloos in de zeik laten zitten.
Tis eigenlijk om te kotsen maar helaas, daar heb ik geen contract voor.