Waar die eerst nog slapjes en koud was, werd hij toch ineens heet en opgezwollen. Keihard en kloppend lag hij onder mijn dekbed geweldig irritant te doen. Heb ik weer, een ontstoken elleboog. Ik ging er maar uit voor een paar sinasprilletjes en een flink glas cola, dat schijnt een goede combi te zijn. Kon ik meteen het nieuws eens een beetje bijwerken want dat was er de laatste tijd niet van gekomen. Maar al wat ik las was list en bedrog, het een lag er nog dikker bovenop als het ander met als hoogte punt pummeltje van der Steur die zich als een marionet laat misbruiken terwijl hij het zelf niet door heeft de schattebout. Daar hebben er trouwens meer last van daar in die Haagse bouwval. Maar goed, ik probeer mij er niet meer aan te ergeren aan al dat achter de ellebogen geneuzel met als resultaat dat ik er zelf een ontsteking aan over hou. Ik keek nog even verveeld op face book waar het ook al kommer en kwel was toen ik plots een PB zag van Jet. Of ik niet een paar Hollandse liedjes wou schrijven voor bij een paar schilderijtjes die ze wou aanschaffen, net als Niks&Simon maar dan andersom. Nou, tikte ik terug, ik heb nog wel een paar carnavals krakers waar je een polonaise van Syrië tot Ter Apel mee in gang zet. Yes, zei ze, zo kan ik die 160 miljoen wel verantwoorden, maar we proberen het nummer eerst uit in Mekka, als het daar loopt loopt het overal. 160 miljoen? Vroeg ik. Wat heb je op het oog dan? Ik heb 2 Rembrandt’s op het oog, broer en zus van de nachtwacht,een buitenkansje. Tja, bij broer en zus heb ik de laatste tijd een iets andere associatie. Een hartverscheurende diep trieste en beschamende associatie. En ik dacht bij mezelf, waarom is de harde werkelijkheid zo schrijnend duur, terwijl de gekunstelde leugens van onze leiders zo goedkoop zijn.