De Pyrenese bergen zakken een beetje in, moe en verdrietig van al die dope gezinde kneuzen op de racefiets, die jarenlang de hele wereld besodemieterd hebben.
De groene stroom blijk van bruinkool afkomstig te zijn. Het paard smaakt verdacht veel naar kip, en in het varkensvlees zit tegenwoordig graat. Hoe het komt weet geen mens. Gehaktballetjes van Ikea hebben een poepsmaakje. Melk komt allang niet meer uit een koe die lekker grazend en ruftend op een sappig weiland stond. Niets is meer wat het lijkt.
Nep is de nieuwe mode. Bij elke voetbal wedstrijd denk ik, hoeveel heeft de keeper gevangen voor dat lullige doelpunt. Al sta je prachtig met je verrotten tering harses in beeld hoe je met zijn vijven iemand half dood trapt, met droge ogen beweer je bij Pauw en Witteman dat wij dat toch wel iets verkeerd zien. We schreeuwen moord en brand als er 1 pedofiel terug zijn wijk in wil, maar we hangen massaal aan de buis gekluisterd als er een opper pedo gekozen word. Ook al is de man brandschoon, hij is toch maar de baas van de grootste pedoclub van de wereld geworden.
In Rusland bestaan geen homo’s, in Polen is niemand door geen enkele geestelijke gedoezeld.
En in de Efteling hebben we nog honderd andere sprookjes. Er komt een dag dat Sven Kramer bekent dat hij eigenlijk wel wist dat hij de verkeerde baan in reed, 1 gouden plak vond hij wel voldoende. Ik zal niet verbaast zijn als Matthijs van Nieuwkerk eerdaags uit de kast komt. Ik zal de laatste zijn die geld op de zanger van Slayer zet, omdat hij altijd jaloers is geweest op Jan Smid. Het maakt mij allang niets meer uit, ik weet hoe de wereld in elkaar steekt en haal mijn troost uit echte vrienden, uit echte artiesten, uit echte muziek.
Althans, tot voor kort kon ik daar blind op varen, maar wat een dreun in mijn bek was dat zeg.
Wat een ontiegelijk schop in mijn kloten moest ik daar even incasseren, ik spoog een hele week wijn in .één keer over mijn vriendin heen met het gevolg dat ze bijna verzopen was.
Joe Jackson trad op bij het oer saaie, dodelijk stoffige en ook al zo neppen boekenbal.
Leuk dacht ik in eerste instantie, daar fleurt die ouwelullenclub tenminste nog iets van op. En ik, als groot bewonderaar van Joe vond het bijna jammer dat ik niet aanwezig was met mijn spuitjes proza. Tot het moment dat ik hoorde dat hij na het spelen er van door was gegaan met Heelen van Royen.
Godver tering tandjes tyfus kutje pluk begonia. Van alle vrouwen op de hele wereld pikt mijn held in muziek Heelen van Royen uit de varkensstal.
Waar Heelen piest groeit nooit meer wat. Als Heelen naar een geiser op Groenland kijkt, veranderd die in een ijspegel. Heelen kan vulkanen doen stollen. Heelen laat gletsjers smelten. En dat komt niet omdat die ouwe afgelikte boterham er zo geil uitziet.
Alles en iedereen om Heelen gaat kapot. En nou heeft ze Joe bij zijn taas.
Niets is meer wat het lijkt, alles is nep, en nou valt zelfs mijn Joe door de mand.
Ik zou een overstroming kunnen huilen, ontroostbaar was ik.
Of zou ik later deze week op het journaal vernemen dat Heelen van Royen in stukken gesneden voor oud vuil achtergelaten op een of ander sneu parkeerplaatsje ergens langs de A4 gevonden werd. Op haar slappe buik geschreven. I’m the man.
Dat zou mijn hoop op leven weer enigszins doen terug vloeien.