Als één van neerlans beste drummers, of als succesvol auteur zou je zeggen dat ik last van veel paparazzi heb.
Maar het enige waar ik last van heb zijn paparassen.
Moet je als kleine zelfstandige eens een hypotheek aanvragen.
Alles willen ze weten tot aan het onfatsoenlijke aan toe.
, Bent u lid van een communistische partij geweest?
Zo nee, waarom niet.
Het hemd wordt van je reet gevraagd.
Allemaal producten die ze je vroeger zelf hebben aangesmeerd, schijnen nu ineens in de weg te zitten, en moeten worden afgekocht.
Geheel niet erg, ik wil graag van die ouwe teringzooi af. Maar terwijl je het ene aan het opdoeken bent, proberen ze je het volgende al weer aan te smeren.
Het schijnt dat je wel 100 eurie kunt lenen, maar dan moet je er wel 1000 op hun bankje hebben staan.
Ja, zo kan ik er nog wel een paar.
‘En anders verkoopt u toch gewoon uw boot.’
Die hypotheek verstrekker kan zijn functie alleen nog met een rietje op het boord schrijven, de paaljas.
Grapjes maken terwijl ik in alle staten ben is wel het aller stomste wat je jezelf kunt aandoen.
Nee, op vivisectie na hebben ze nu wel alles gedaan waar in een gemiddeld derdewereldland gevangenis niet raar van word opgekeken.
Ik weet nog dat ik jaren geleden de pikhouweel in ome Gijs zijn harses had gekliefd.
De ouwe lul wou maar niet dood, terwijl wij met smart op zijn erfenis zaten te wachten.
Zelfs de arsenicum die we in z’n thee hadden gedaan, klokte die weg alsof het de heerlijkste cognac was.
107 was Gijs, en nog zo dartel als een veulen in de wei.
Maar het pikhouweel deed ouwe Gijs uiteindelijk de das om.
Het duurde niet lang of ik zat als verdachte in de verhoorkamer.
Hoe erg het vergrijp ook, hier kreeg ik wel koffie.
Toen Bromsnor zijn pakje drumshag uit zijn zak haalde en mij uitnodigde ook een tabakje te rollen zei hij.
‘Het geeft niet Jack, hij moest toch dood, het was allang zijn tijd, en zo’n gezellige vent was Gijs ook weer niet.
Dus, beken nou maar, dan kunnen we dit dossier sluiten, en naar de kroeg op de hoek, want ik heb nog nooit zo’n dorst gehad.’
Later toen we aan de bitterballen en bier zaten vroeg ik hem.
‘Oom agent, dit gaat later toch niet tegen mij gebruikt worden hé?’
‘Wat, dit kleine akkefietje, doe niet zo mal jongen.’Lachte Bromsnor.
“Maar leen nooit, maar dan ook nooit één enkele gulden bij wie dan ook, want dan ben je pas echt zwaar de lul.’