Het zout is op, en dat is reuze erg voor die gene die de dorst niet kunnen vinden.
Persoonlijk heb ik dat soort problemen nog nooit gehad.
Mijn rode wijn is bijna op. Kijk, das pas crisis.
Maar daar hebben ze het niet over bij Hard voor Holland.
Nou heb ik gelukkig nog een klein voorraadje witte wijn in de kast staan, maar die had ik willen bewaren voor het voorjaar.
Dan maar iets eerder aan het voorjaar beginnen dacht ik, terwijl buiten de sneeuwstorm giert.
Dat is ook niet zo moeilijk als je het allernieuwste op geurverspreider in huis hebt rond lopen.
Zelf ben ik hard toe aan een dagje sauna, maar geen tijd.
Ik verlang naar de zon, wil op vakantie.
Of weer eens uitgebreid lekker uit eten met cognac na.
Ik kan het mij allemaal permitteren, maar gun mezelf de tijd niet.
Daarentegen breng ik wel mijn lieve viervoeter naar de schoonheidsspecialiste.
Hij piest namelijk nog een beetje als een, tja hoe zal ik het zeggen. Nou, het komt er op neer dat hij zijn poot nog niet optilt, dus piest de sukkel tegen zijn eigen voorpoten.
Ach, door de sneeuw gaat het er wel weer af, maar een kleine beurt kon volgens mij geen kwaad.
Meteen een kleine check-up voor alles wat ik niet weet, of verzuim te doen.
Het resultaat was verbluffend, een kompleet nieuwe hond sprong enthousiast tegen me op bij wederzien.
Hij had het als spanend eervaren, zei de dame in spee, een beetje eng dus.
Maar ondertussen loopt hij hier met zijn lavendel lucht een beetje trots door het huis te paraderen.
Het voorjaar buiten laat zich misschien iets te lang op haar wachten.
Hier binnen loopt kwispelend de lente, of dat het leven één groot feest is.
Een wijs hond, en dat is het.
Mijn voorjaar.