Na twee maanden mijn drumstel geen blik waardig te hebben gegund,
moest ik afgelopen zaterdag weer aan de bak.
Een optreden in Alphen aan de Rijn.
Had ik zin? Ja best wel weer.
Zo’n zomer reces bevalt mij prima, maar die is nu wel voorbij helaas.
Na een klein uurtje gespeeld te hebben komt fan onbenul
vragen of we nog wat van Deep Purple spelen?
We hadden net een medley van DP van 8 minuten gedaan.
Hans maaide hem plein publiek om, en ik deed er nog een schepje bovenop.
Even later kreeg Hans het verwijd dat hij niet genoeg met
het publiek communiceerden.
En natuurlijk speelde we weer veels te weinig.
Twee en een half uur achter elkaar zonder pauze.
Soms denk ik wel eens, waar doe ik het voor.
Maar dan staat Mustang Bri naast je, en zegt
‘Trek dat zeik natte hemd uit, en doe deze maar aan.’
Terwijl ze haar eigen overhemd uittrekt en die aan mij geeft.
Kijk, daar word de mens nou warm van.
En ineens voel je waarom je met vier amigos al jaren doet,
wat je het liefst doet.
Muziek maken voor mensen die het wel snappen.
En die paar domme opmerkingentjes ! Ach, ik ben ze al weer vergeten.
Morgen ga ik bij een nieuwe band beginnen. Heb ik nu al zin in.