Ik ben de laatste tijd nogal aan het socializen. Probeer werk, zoveel als mogelijk te combineren met pleasure.
Een beetje sub vakantie zeg maar.
Zo zit ik weer in Brussel voor een werkbespreking wat makkelijk over de mail had gekund.
Dan moet ik weer heel nodig een klant bezoeken die, heel toevallig drummer in een band is, die toevallig een optreden hebben. U begrijpt dat het werk dag en nacht 24-7 door gaat.
Nee, ik klaag niet, maar dat u wel ff door hebt dat ik het best zwaar heb.
Laatst reed ik op zaterdag richting Vinkeveen voor een aflevering van een case, en dacht rij nou ff door voor een bakkie, want daar ben je ook alweer veels te lang niet geweest.
Mustang Bri zag er weer betoverend uit, En Ko de buitenboordmotor had het kennelijk ook prima naar zijn zin. Hé hé dacht ik, het bestaat gelukkig nog steeds.
Dat zit 24-7 bij elkaar op de lip, en hebben nog steeds van die lichtjes in hun ogen.
Enigszins jaloers reed ik later terug naar huis om in de zon een boek te gaan lezen.
Jaloers op wie? Op wat?
Ja, ik geef ruiterlijk toe dat ik Bri in vele opzichten een fantastische vrouw vind, das geen geheim. Maar dat was het niet. Hun leuke eigen zaak? Nee heb ik zelf ook. Was het die geile woonboot van ze? Mwa.
Nee, ik denk dat het dat is, dat zij de kunst van het genieten van, en met elkaar gevonden hebben.
En ja, dat wil ik ook. Wie niet.
Geen bezit zijn, maar een aanvulling. Niet de partner, maar het maatje, gelijk zijn in alles.
Het absolute gevoel van wederzijdse volwaardigheid voor elkaar. Mierzoet maar beregeil.
Ach, dacht ik toen ik eenmaal in de tuin met een wijntje zat. Aan de andere kant is hij weer jaloers op mij.
En kroelde lekker met mijn hand door mijn weelderige bos borsthaar.