Kerkganger.
Ik kom de laatste tijd regelmatig in de kerk. Dit op aanraden van mijn dokter, die op alle manieren mijn bloeddruk omlaag probeert te krijgen. Eet gezond, rook niet teveel, drink met maten en ga naar de kerk. Dus zo eens in de 2 weken ben ik hier te vinden in de Ontmoetingskerk te Rijsenhout. En ik moet zeggen, de serene rust die er heerst bevalt mij wel. De paar zwijgzame voorgangers die mij met verbazing aankijken zo van, wtf doet Sjek in de kerk, laat ik maar links liggen. Waarschijnlijk denken zij dat ik voor de wijn en de tosti’s kom. Maar daar is het tijdstip zelfs voor Sjek wat aan de vroege kant.
Neen, Sjek gaat rustig zitten en kijkt uiterst geïnteresseerd naar de architectuur van het gebouw. Daarna probeer ik altijd een praatje aan te gaan met de god die hier schijnt te huizen, in gedachten dan want ik wil de rust niet verstoren. Ik tracht op slinkse wijze altijd te ontfutselen waar de wijnkelder zich bevind. Maar op de een of andere manier weet hij mij altijd de verkeerde kant op te sturen. Niet echt mijn god dus, al zal hij wel het beste met mij voor hebben.
Echt veel spannends gebeurt er trouwens niet in deze kerk, en na een tijdje begin ik mij te vervelen. Te veel rust maakt mij onrustig en dan begin ik alweer plannen te verzinnen waar de kerkgemeenschap geen halleluja van gaat zingen. Lachend om mijn eigen hersenspinsels kijk ik naar een paar zure smoelwerken die mijn gedachten wel lijken te lezen. We zijn tenslotte wel in het huis van god dus ik sluit niets uit.
Eindelijk gaat dan het verlossende zoemertje die verteld dat het mijn beurt is om bloed af te tappen, zodat mijn dokter de volgende dag mij weer lachend aankijkt en zegt.
‘Uw kerkbezoek is weer naar alle tevredenheid geweest Sjek.
Eet gezond, rook niet teveel, drink met maten en over twee weken weer naar de kerk.’