Daar zat hij dan aan de tafel bij DWDD. Keurig in pak 1, aan een glaasje rode wijn die wel erg waterig smaakte. Tegenover hem zat die verveel met die marmotenkop en dat irritante stemmetje. Achter hem een hoog bejaarde taxateur in violen, de veilingmeester van Sotheby. En de flamboyante virtuoze violiste Patricia Kopatchinskaja die beweerde vroeger nog eens iets met zijn zwager gehad te hebben. Waarbij ze een beetje schalks lachte. Ja ja, dacht die. De duivel schijt niet alleen op 1 hoop, ze speelt ook nog eens viool.
Het aftellen begon, de lichten gingen aan en hoppa, een woordenvloed van de zeikerige presentator klotste over de tafel als de niagara watervallen.
‘ En verteld u eens mijnheer Kemfers, wat dacht u toen u de viool voor het eerst in handen kreeg?’
‘ Tja wat ik dacht, ik dacht leuk een viool voor mijn zwagert. Die doet in lampies en klokkies en die zal er vast wel iets leuks van maken.’
‘ U had toen nog niet in de gaten wat voor een fortuin u in de handen had?’
‘ Nee absoluut niet, vond het eigenlijk maar een lelijk oud ding.’
‘ En uw vrouw had ook niet zoiets van?’
‘ Welnee, weg met dat ouwe ding zei ze.’
‘ En toen zag u uw zwager ineens op het journaal voorbij komen.’
‘ Ja die had ik niet zien aankomen, dacht eerst nog, zeker een 1 April grap. Maar zo lollig is mijn zwagert helemaal niet.’
‘ En toen u de prijs hoorde?’
‘ Tja, in eerste instantie was ik natuurlijk hartstikke blij voor mijn zwaag.’
‘ Maar toen kreeg u bericht uit?’
‘ Denia, de lul zat daar lekker op het terras van zijn nieuwe appartement wijn te zuipen en zich een krul in zijn lul te lachen.’
‘ Hij had u een kaartje gestuurd?’
‘ Welnee man, gewoon een selfie via de app met zijn zelfingenomen rotkop. Groetjes J&M en de fles is onderweg, Thx. Dat was alles.’
‘ De fles is onderweg?’
‘ Ja hij had een fles rode wijn van zijn eigen sjato gestuurd, die btw een stuk beter smaakt dan deze verfoeilijke bocht.’
‘ U bedoeld waarschijnlijk chateau?’
‘ O gaan we bijdehand lopen doen Matijsje?’
‘ Nee nee neem mij vooral niet kwalijk. Maar dat was alles, een flesje rode wijn?’
‘ Yep, die wel naar wijn smaakte en niet zoals deze…..’
‘ Ja en dan is onze volgende gast professor Winsbri aangesloten aan het collectief van de verlorren gewaande oude instrumenten, en gespecialiseerd in bijzondere violen.’
‘ Professor, waarom is deze viool zo’n ontiegelijk absurd hoog bedrag waard?’
Later kwam de eikel van Sotheby nog aan het woord die vertelde dat ze nog nooit zoveel geld voor een viool hadden geveild.
En daarna ging Patricia Kopatchinskaja op een viool die nog niet voor een tiende kon tippen aan de Joseph Guarnerius uit 1744 een stukje spelen speciaal voor haar oude vriend van vroeger. Cacio e Vino. ‘ Die overigens een stuk smaakvoller is dan dit afschuwelijke goedje, en als u mijn niet gelooft vraagt u het maar aan de heer Kemfers. U heeft best een aardig programma maar u wijn is absolutely not fabulous.’
Nog maar net buiten ging zijn telefoon. Pauw, of die wou komen vertellen over de bijzondere viool?
‘ Geen tijd, geen zin, geen interesse. Ik moet met vliegende vaart naar Denia om iemands nek om te draaien.’