Uren zaten we soms aan de telefoon, over onze muzikale
passie. Of over hele ranzige seks met bizarre vrouwen.
Gaf ons twee dagen en we hadden alle politieke vraagstukken opgelost. Maar ja wij werden niet gevraagd
in dat sneue Haagse zooitje. En om ons zelf nou weer aan te bieden ging zelfs ons te ver.
Hele discussies hadden over de verkoopsprijs van een wiel op een terras in Doetinchem. We werden het niet eens om een dubbeltje verschil. Later bleek dat de drank rekening zo verschrikkelijk hoog was, dat ik daar de eerst komende 10 jaar wielen voor had kunnen kopen.
Het anti rook beleid. Ook zo’n heet hangijzer.
Wij verstokten ketting rokers zouden als laatste der Mohikanen door blijven paffen. Samen paften we toch
wel zoveel accijns bij elkaar, dat we twee ministers van de straat hielden.
Maar ja, nu ben je toch gestopt.
In de hemel zal je niet komen, maar dat wou je toch al niet, veels te duf.
Jij gaat waarschijnlijk naar het land van Zakazoule. Daar lopen vrouwen met een sigaar tussen hun enorme borsten, in ieder hand twee pullen bier, en zingen met een stem als ruw beton. Ik zie de grijns al op je bek.
Geniet er van jongen, ik zal je missen.
Minstens drie keer per week.