Voor een prostitué had ze eigenlijk veels te kleine borsten wat ze behendig verbloemde met een vaag opvulsel. Zo leek het aan de buitenkant nog wat, en haar klanten maalde er toch niet om. Nieuwe clientèle aanwas kwam er nauwelijks bij helaas. Maar vroeg of laat moesten de tietjes open en bloot de waarheid inzien en dat moment wou ze eerlijk gezegd zo lang mogelijk uitstellen. Stel je voor dat de lafheid boven water kwam, de tekortkomingen en het verloochenen van de ziel. Ja, ze wist zeker dat ze een ziel bezat, alleen van welke kwaliteit was nog maar de vraag.
Ach, haar klanten zaten daar niet mee.
Met Jan en Bert deed ze het op zijn Grieks. Maar als ze zin had om het op zijn Frans te doen klaagde zei heus niet hoor. En als zij besloot dat het vanavond op zijn Russisch ging gebeuren volgde Jan en Bert als trouwe honden. Soms kwam er iemand kijken, meestal een bekende van deze of gene. Maar als ze echt in een lekkere ego bui was deed ze het gewoon fijn in haar eentje. O, ze mochten wel kijken natuurlijk, dat verstevigde haar ego alleen maar. Maar diep van binnen wist ze wel beter, en het erge was. Ze begon te denken dat de andere het ook begonnen te doorzien.
Nee zij dan van 2 straten verderop. Ook een prostitué van de bovenste plank, maar die er totaal geen moeite voor deed om wat dan ook te verbloemen. Sterker nog, ze liep er mee te koop of dat het haar kinderen waren. Recht op de man af met een ruggengraat van betonijzer die de losers links van haar liet liggen. Alleen het echte telde wat ze voor 123% deed als je haar eenmaal voor je had gewonnen. En in plaats van dat zij jaloers op haar was, was zij het eigenlijk op haar. Ze had zelfs met de gedachten gelopen om er maar helemaal mee te kappen, maar ja, wat dan? Iets ander kon ze ook niet. In ieder geval niet iets wat noemenswaardig was om het ego te strelen en het halve dorp aan haar pumps te hebben. Was het al te laat? Kon ze het nog ombuigen? En hoe geloofwaardig was dat dan? Moeilijke vraagstukken voor een middelklas prostitué zonder ruggengraat die eigenlijk alleen maar Jan en Bert had. Blinde volgers die, zolang ze naar haar pijpen danste mochten blijven volgen. Een soort van mergpijpen maar dan zonder vulling, net als haar eigen holle ruggengraat.