Dat hand in hand lopen is misschien niet zo’n goed idee, ik bedoel, ik loop er ook niet mee te koop dat ik hetero ben. Het ‘houden van’ uit ik wel binnenshuis. Ik neem aan dat het u geen hol uit maakt wat ik wel en niet doe in mijn privé, en neem maar aan dat wat u doet mij zeker niets interesseert. Maar goed, het land staat op zijn kop, de wereld is te klein en terecht. Wel vreemd dat niemand het over St Petersburg heeft of haten we nu alle russen omdat Poetin met zijn gevolg een beetje van het padje af is. Over Syrië zie ik ook nauwelijks iets van verontwaardiging op sm. Toch zijn het allemaal mensen zoals jij en ik die ook van iemand houden. Al is de betekenis houden van wel iets veranderd bij mij de laatste tijd. Het lijkt meer op ‘hoe kan ik je gebruiken’. Eerst was je de hemel, en dan ineens ben je nog maar een niemand. Een ezel stoot zich geen 2e keer. Nou deze ezel lijkt de Afsluitdijk wel te willen omploegen. Gevolg, een kleine opruiming en een band minder. Dat laatste is jammer, het eerste kan ik nu om lachen. Nu, want ik heb mij best een poosje klote gevoeld, genaaid zonder zoenen. Maar drummers hebben veerkracht en ik zie al gauw weer de droefenis van de wereld boven mijn eigen misère. Helaas kun je wel zeggen, want ik kom nauwelijks toe aan mijn eigen geluk. Maar zo ben ik nu eenmaal. Onrecht en onmacht, het vreet aan mij. Maar dat feestboek of andere sm daar niet de beste plek voor is heb ik nu ook wel in de gaten. Het is een beetje leeg en hol, weinig eigen bezieling . En met het commentaar van sommige zouden ze in bepaalde landen een nekschot krijgen of hun tong werd afgesneden. Ik ga door, iets anders maar wel op mijn eigen manier, hand in hand met mijzelf.
Je kwam binnen als een openhaard.
En ging weg als koude wijn.
Ik heb van beide zwaar genoten.
Maar je zult nooit meer wezen…..mijn.