Het was weer zo’n avond als zo vele. Met goede vrienden, veels te veel drank en kei gave muziek.
Hoe vaak hadden ze dit al beleefd zo samen.
Twee mensen met de zelfde smaak, de zelfde interesses.
Elkaar innig vast houdend genietend van alles en iedereen, maar vooral van mekaar.
Soms een diepe blik in elkaars ogen, zonder iets te zegen wetend wat de ander voelde.
Hand in hand als twee verliefde pubers terug lopend naar huis.
En dan? Dan niks. Zij gaat de ene hij de andere kant op.
Zo gaat het al jaren, ze vinden het wel goed zo.
Er zit zoveel meer in zegt menig vriend, ze passen zo goed bij elkaar denkt een ieder.
Juist ja, en dat wilden ze graag zo houden.